می اندیشم!
نوشته شده توسط : تنها ترین تنها

من تن نتهایی باغ

     بعد یک خواب زمستانی می اندیشم!

     و به گل های فرخفته به دامان سکوت

     من به یک کوچه ی گیج

     گیج از عطر اقاقی ها می اندیشم

     و بر یک زمزمه ی عابر مست

     که ز تنهایی خود نا شاد است

     من به دلتنگی شبهای ملول

     و تهی مانده خود از شادی

     ذهنم از خاطرها سرشار

     و فرو آمدن معجزه در هستی من

     مثل خوشبختی من...دورترین حادثه است...

     من به خوشبختی ماهی ها می اندیشم

     که در آن وسعت آبی با هم .....باز هم همراهند!

     من به یک خانه می اندیشم...یک خانه ی دور

     که در آن فانوسی می سوزد!

     و در آن جای تو مانده است تهی...

     و به گل های فراموشی آن گلدان می اندیشم!

     که ز بی آبی پژمرده شدند

     من به تنهایی خویش و به تنهایی باغ...

     و به یک معجزه می اندیشم....

 





:: بازدید از این مطلب : 1497
|
امتیاز مطلب : 832
|
تعداد امتیازدهندگان : 248
|
مجموع امتیاز : 248
تاریخ انتشار : 28 تير 1389 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید

/weblog/file/img/m.jpg
معصومه شکیبایی لنگرودی در تاریخ : 1389/10/1/3 - - گفته است :
سلام. دیدن اشعار پدرم با ذکر نامشون در این وبلاگ باعث خوشحالیه. همین که هنوز هستند کسانی که با احترام به دل نوشته های دیگری و حفظ نامش حرمت اونها رو محفوظ نگه میدارن. خوشحال میشم بدونم چطور با اشعر پدرم آشنا شدین؟ منتظر جوابتون و اندکی معرفی از طرف شما هستم.


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: